"Als ze naar de bioscoop zijn geweest, dan hebben ze een 'kankergoeie' film gezien.
Waarom begin ik hierover? Ik woon in een huis met o.a ook jongeren en daar word het veel in de mond gebruikt. Ik geef het wel aan daar niet van. Maar het valt mij ook daarbuiten op..
wat is dat toch en waarom? Ik krijg weleens terug: ' ja maar Saph het bekt zo lekker'
Het bekt zo lekker? Dan verzin je toch wat anders.. Ik denk niet dat veel mensen beseffen
hoe heftig is om deze ziekte te hebben en ook hoe heftig het is voor de omgeving. Want kanker hebben, heb je niet alleen. Degene die erom heen staan hebben er ook mee te kampen, leven in onzekerheid, staan machteloos en enige wat je kan doen is er zijn en steunen. Maar wat zou je graag de pijn willen wegnemen, of wakker willen worden en dat het eigenlijk een grote boze droom was. Maar dat is het niet mensen, het is geen grote boze droom maar voor veel mensen keiharde werkelijkheid. Toen ik 10 was en in groep 7 kwam hadden ik en mijn klasgenoten een fase dat 'kanker' voor ons ook een stopwoord was. We waren allemaal rond de 10 jaar en niemand van ons was bewust wat we riepen. Meester Marius die toen onze leraar was, heeft ons eerst allemaal een blaadje gegeven en we moesten op a4tje op elke regel schrijven, Ik Saphira zal nooit meer schelden met kanker. We hadden allemaal de pest erover in, maar toen we klaar waren vertelde Marius over wat kanker inhield, wat daarbij kwam kijken en wat het effect is voor degene die het hebben en voor de omgeving. Hij deed zijn persoonlijke verhaal want ook hij had iemand eraan verloren. Maar wat hij ook zei; Wat als jij het straks krijgt of iemand die jij liefhebt krijgt deze verschrikkelijke ziekte kan jij jezelf dan aankijken in de spiegel?
Of wat als iemand in jouw omgeving kanker zou hebben en je hoort continu mensen die het als stopwoord/scheldwoord gebruiken hoe zou jij het vinden?
Deze les heeft indruk gemaakt op ons allemaal, we gingen er mee akkoord als iemand het als stopwoord/scheldwoord zou gebruiken werd het strafwerk verdubbeld. En het zou steeds verdubbeld worden. Sindsdien heb ik een aversie tegen het schelden met kanker. 23 jaar later anno 2016, heb ik al een paar keer van dichtbij meegemaakt dat ik naaste hieraan ben verloren. En helaas heb ik mensen in mijn omgeving die hiermee te kampen hebben. Ik denk veel mensen met mij.
Daarom wil ik met deze blog, even stilstaan bij het volgende: Kankerlijer, kankerzooi, kankergoed, kankersus of kankerzo etc
Kanker is een ziekte en geen bijvoeglijk naamwoord!
Woorden hebben effect op een ander!
Sta hier bij stil en denk in vervolg hieraan.
Liefs Saphira

Geen opmerkingen:
Een reactie posten